'Hey met jou .'
'Zit je in vergadering?'
‘Ja, maar dat geeft niet, wat is er?’
‘Nou, ik ga zelf pizza maken omdat jij dat zo lekker vindt’
‘Hahaha Jij??’
‘Ja ik !’
‘Lekker, succes, ik ben op tijd thuis.’
‘Tot straks.’
‘Hey met mij’.
‘Ja?’
‘Ik hoef dat deeg toch niet te laten rijzen he?’
‘Nee lief, gewoon ’t zakje van de bodem mengen met water en de olijfolie en mixen maar.’
‘Oké, tot straks.’
‘Hey met mij’.
‘Zucht, hey met jou alweer.’
‘Ja sorry hoor, maar heb jij niet een beetje een heel erg ingewikkelde mixer?’
‘Nee Jo, hoezo ?’
‘Nou, ik krijg dat bovenstuk er niet op, en als die er op zit, willen de kneders niet door de gaatjes’.
‘Gewoon proberen Jo, je komt toch niet uit een ei, een kastje zet je zo in elkaar, en nu moeite met een mixer!? ’
‘Ik zet ‘m half vijf in de oven, dus beetje gas de weg naar huis.’
‘En gelukt?, het ruikt in ieder geval heerlijk.’
‘Ja, en half om half he, jij met ham en ik met alles er op en er aan, hij ziet er vreselijk heerlijk goed gelukt uit al zeg ik het zelf.’
‘Schat?’
‘Ja?
‘ Wat heb je met de mixer gedaan?’
‘Niks, gewoon gemixt he!’
‘Ik ken je, je hebt natuurlijk weer met grof geweld die kneders door de gaatjes geduwd?’
‘Een beetje grof, echt een klein beetje maar hoor, die rotdingen draaiden anders niet.’
‘Jo, er zaten hier twee ronde opstaande plastic randen.’
‘Ja en? Nu wil jij mij gaan vertellen terwijl jij dat ding bijna wekelijks gebruikt, en ik ‘m nu voor het eerst , dat ik ‘m heb gesloopt?!’
‘Gister zaten die randen er nog wel aan, en die kneders hebben dus nu die randen eraf gemixt.’
‘Ja dus?’
‘Dus zitten die plastic randjes nu heerlijk door jouw zelfgemaakte pizza.’
‘Zucht , koop dan ook niet zo’n ingewikkelde mixer, ik bel je toch ook niet voor niks!’
